تأثیر پودر زنجبیل بر تغییرات ایجاد شده در اثر دیابت در روده کوچک موش صحرایی

مقدمه و هدف: دیابت ملیتوس شایع ترین اختلال غدد درون ریز در انسان است و دارای عوارض متعدد از جمله عوارض گوارشی است. هدف از مطالعه حاضر تعیین تأثیر پودر زنجبیل بر تغییرات ایجاد شده در اثر دیابت در روده کوچک موش صحرایی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی که در سال 1385 در بخش آناتومی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه انجام گرفت، از 24 سر موش صحرایی نژاد ویستار با میانگین وزنی 20± 250 گرم در سه گروه هشت تایی استفاده شد. گروه اول کنترل (سالم)، گروه دوم دیابتی و گرم سوم دیابتی درمان شده با پودر زنجبیل (درمان) به میزان 5 درصد غذای مصرفی بود. برای ایجاد دیابت از داروی استرپتوزوتوسین به میزان 60 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت تزریق داخل صفاقی استفاده شد. پس از گذشت 8 هفته با بیهوش کردن حیوانات محفظه شکم باز و روده کوچک را به دقت جدا کرده و بعد از اندازه گیری طول و وزن آن از هر بخش دئودنوم، ژژنوم و ایلئوم نمونه برداشته شد و بعد از پردازش بافتی لام های با رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین تهیه و با استفاده از قطعه چشمی مدرج طول پرز، عمق کریپت و ضخامت لایه عضلانی دیواره روده بررسی شد. برای آنالیز آماری از نرم افزار spss و آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و تست توکی استفاده شد. یافته ها: میانگین طول و وزن روده کوچک، طول پرزها و ضخامت لایه عضلانی در هر سه قسمت روده و عمق کریپت در دئودنوم و ژژنوم در موش های دیابتی در مقایسه با موش های کنترل و درمان افزایش معنی دار آماری نشان داد، اما این شاخص ها در گروه درمان شده با پودر زنجبیل نسبت به گروه موش های کنترل تفاوت معنی داری نشان نداد. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که زنجبیل احتمالاً با کاهش استرس اکسیداتیو تا حد زیادی تغییرات پاتولوژیک ناشی از دیابت را در روده کوچک کاهش می دهد.